Ölümün kýyýsýnda, kederin ortasýnda Hayatýma el atmýþ Hazal’ýmdý o benim... Gökten inen rahmetin en ulu deryasýnda Aþkýn özüne batmýþ Hazal’ýmdý o benim..
Dokunduðu her þeyi gülistanlýk ederdi Kin, nefreti bilmezdi hep iyilik güderdi Ne acý ki yüreði baþtan sona kederdi Kötü kadere çatmýþ Hazal’ýmdý o benim...
Sýrrýn söyle ey Rabbim! o ne güzel nakýþtý O ne güzel endamdý o ne güzel bakýþtý Onsuz kaldýðým her an çileli karakýþtý Ömrüme bahar katmýþ Hazal’ýmdý o benim..
Baðrýma bastýðýmda zülüfünü koklardým Nazar deðmesin diye kem gözlerde saklardým Kalpteki yarasýný ruhum ile paklardým Nice çileler tatmýþ Hazal’ýmdý o benim..
Vuslatýný mahþere býrakýp gitse bile Dile isyan deðdirmem, lütufdur ondan çile Rabbim artýk cenneti vadetsen de nafile Soðuk topraða yatmýþ Hazal’ýmdý o benim....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa İrenci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.