böyleydim sanki

musluktan akan bir çamur
gibiydi hayat bukleli
bir kez çýktýmý kir
güveni kalmýyordu kimsenin
tiksiniyordu herkes
bu , hayata bulaþmýþ
bi kan lekesiydi sanki
filler zýplamaya baþlardý üstümde
yarasalar gözlerini dört açýp
koþardý etrafa frekanslara aldýrmadan
ben bakamamazdým gökyüzüne
gözlerim çýplak gökyüzü parlak
hisler debelenirdi zihnimde
yaþama tutunmaya çalýþan
bir tayýn özgürlüðüne sahiptim sanki
istediðim gibi düþer istediðim
gibi þekillendirirdim kalbimde
kýsraklar koþardý benim obalarýmda
hepsinin bedeninde bir kan lekesi

çölde susuz kalmýþ bi kaktüsüm sanki
içimde su vardý lakin ben içebilir miydim
kesip alabilir miydim onu bedenimden
çölde mahsur kalmýþ bir ademoðluyum ben
ne suya ihtiyacý olan ne de bir deveye
kum fýrtýnalarý kopardý aniden
sýðýnacak bir yer arardý bu gözler
korkardý çünkü görememekten
gözler sadece etrafa bakarak mý
görürdü yoksa görüþün de
arkasýnda yatan gizli bir gerçek var mýydý

Bana doðruyu göstermeliydi
bu yanlýþlar
ben aç ,susuz ve evsiz
kalmýþ bir köpeðim sanki
herkes görüyor bu maðrur insaný
lakin yeltenmiyor kimse
atlar ýzdýrap çektiriyor
bu þehre
yöneltemiyorum hiç bir yere
ses tellerim koptu sanki
haylamýyor bedenim




Sosyal Medyada Paylaşın: