SONSUZLUĞA YOLCULUK

Ne saatler bekliyor, hýzla akan zamaný,
Sen gittin gideli, ey gönül bu diyarlardan,
Ne gönüller dinliyor, artýk gelen fermaný,
Ne de Ayrý kalýnca kalpler, ebedi yardan.

Gece nasýl kaplýyordu, semayý karanlýk,
Aydýnlýktan üzerimize yaðan ýþýklar.
Güneþ doðunca ufukta yeni bir aydýnlýk,
Þevke geldiler gecenin bekçisi aþýklar.

Ey dipsiz kuyu ey sonu gelmeyen yolculuk,
Öteden lahuti esinti gelir serinden.
Gözyaþý dökseydim, akar mýydý oluk oluk,
Merhamet merhamet derken yürekler derinden.

Kalbin sýrrý, hissiyatýn onulmaz halidir,
Sinelerde coþan, sonsuzluk duygusu vardý,
Ýçten içe çözülmenin, güzel misalidir,
Ezelden, ebede giden son yolculuklardý.

...andelip...
Sosyal Medyada Paylaşın: