SON PERDE ( 967.)
Unut diyorlar bana söylemesi kolay da
Þu koca ömrüm onunla geçti
Her gece hayallerimi umutla karýyorum
Yürekteki sevdamýn ardýndan gidiyorum
Þu gönül trenine ne çok yolcular bindi
Son duraða varmadan yarý yolda indiler
Kimi macera arar günlük aþklar peþinde
Kimi çok sevdim dedi oysa külliyen yalan
Umutsuzluða düþmüþ gülmeyen kader
Beklediði sevgidir yürekten içten
Ne acýlar yaþadý bu gönül bilsen
Elli beþ yýl boyunca usanmadý sevgiden
Karanlýk geceme yol gösteren ýþýðým
Sen okumaya doymadýðým romaným
Ve ardýmda görülmeyen dumaným
Yüreðin yüreðimde ömür boyu tutsaklý
Yürek yorgun ruh yorgun artýk tükendi ömrüm
Acabalar içinde yaþadýk zaman zaman
Her þey yaþandý bitti kapanýyor son perde
Ýzin ver de sevdanla bu hayatým son bulsun
Fatma Ayten Özgün
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fatma Ayten Özgün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.