GÜNE BAKIŞ

Farkýnda bile deðiliz beiki insan gariptir
Geçmiþiyle takýntýlýdýr çoðunlukla, biraz eziktir
Güne deðen bakýþlar eðik ve dahi soluktur
Hep sonraki güne ötelemedir umudun geliþi.

Aný kucaklayamaz ve döneriz sýrtý
Yitenlere evyahtadýr dil, bitimsiz gecedir sýkýntý
Düþünceler sanki alacakaranlýk kuþaðý
Yarýnlara saklanmýþtýr neþe, masal diyarý.

Siyahýn ve beyazýn içinde yitmektir bu
Renkli bir dünyanýn varlýðýnýysa inkar
Dostlar verebilseydi keþke, öyle anlarda omzu
Gelenin güzel oluþunadýr hep þu avuntu.

Yaþanmakta olandýr oysa hayat, buydu gerçek
Ey kara gölgeler gibi üzerimize abanan kuruntu
Kandýr kendini de haydi fallardan da beslenerek
Yüzleþebilmek deðil mi gün, hem de gerçeðe vurgu.

Öylece elden kayýp gitmemelidir zaman, hazinedir
Ýçine sýðdýrýlabilenlerle o ana, güne de deðendir
Çýkýþý çok dik olsa da vazgeçilemez yürümekten
Nihayeti iniþ deðil mi, cefaya, tere de bedeldir.

Daha ötelere bakmanýn faydasý güne deðemez
Günün içinde var olmadan da yarýn gelemez
Yok hükmüne sokmanýn þu aný, ne faydasý var
Rüzgarýn esiþine, buluttaki renge, çocuk gülüþüne
Börtü böceðin þu devinimine bir bak, umut bugündür
Aný kucaklamaktaki istek, mutluluðun da türküsüdür.

Oðuzhan KÜLTE

Sosyal Medyada Paylaşın: