Çoktan geçmiþ günün boyumu aþan aydýnlýðý Ve Siyah almýþ baþýna belayý Bir mum erir bir yüreðim Sevip de nasýl tuzu kuruluða verirsin Onu düþünüyorum
Gökyüzüne bakýnca Gözüm ýsýrýyor yýldýzlarýn bir kaçýný hani ilk seni sevdiðimi söylediðim yere yabancý Utangaç halleri vardý Halen...
Küçük acýlarýn büyüme hýrsý içinde sol yaným acýsýna koþan çocuklar gibi ; yüzü asýk boyu devirilmis aðaçlar gibi Saklama sakýnmalýsýn aniden oluþan fýrtýnaya his ettiklerini
Ne hikmet nasýl bir alýþkanlýk bu böyle gözlerden aradýðým tek renk yeþil Oysa bir yeþilin yazýldýðý hiç bir hikaye mutlu sonla bitmiyor kurur solar yapraklarý da
Gecenin þehre ayaküstü hüzün býraktýðý da oluyor neþe de olduðu anlarda yok deðildir Bir sessizlik arasý ve tütün yandaþý o dumaný azat etme saatleri Hani dudaklarýnda isimi göçüren bir þiir yazýlacak olanýn en sonunda kaldý ...
Severken vazgeçilmez
Istanbul büyüklüðünde nefes alýyor fakat verememektedir asil mesele bir umut ettirenin olunca yorulmaz kendi bedenine eþ zamanlý nefes olur ümidini gelince hiç tükenmesin Tükenmesin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şadiye gürbüz(zaralıcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.