Maðrurlanma; kabarma bu kadar Senin paran bu dünyada yarar Çoðu býrak kenara, kýl azda karar Unutma; bu dünyada ölümde var.
Aklýn gider hep þeytanca fikirlere, Kalbin yok senin acýmazsýn kimselere O beden senin deðil, emanet bir kere, Unutma; bu dünyada ölümde var.
Ýbadet de, iyilik de, sevap sanadýr Hor görme garipleri, günahtýr Yaptýðýn iyilik adýný yaþatacaktýr Unutma; bu dünyada ölümde var.
Dünya nimetleri güzeldir, hoþtur Lakin gelip geçici bunlar boþtur Aç gönlünü sevgi ve imanla doldur Unutma; bu dünyada ölümde var.
Memnun ki giden gelmiyor geriye Þunu bil ki, burasý bir misafirhane Ona göre davran, yaþa edebince Unutma; bu dünyada ölümde var.
Bin yýl yaþa yaþa da, neye yarar Sonunda geçer zaman, gölge kadar Alacaðýn yol bir arpa boyu kadar Unutma; bu dünyada ölümde var.
Dünyayý satýn alsan, ne yazar Götüreceðin bez, bedenini sarar Gideceðin yer, bir metre mezar Unutma; bu dünyada ölümde var.
Yetime,mazluma çektirme cefa, Aðlayanýn malý, gülene ettirmez sefa, Cehennem bizler için, deðil ki boþa, Cennet verilmiyor herkese bedava, Unutma; bu dünyada ölümde var.
15.07.2007 / Gölbaþý Mehmet GÝRÝÞÝT Sosyal Medyada Paylaşın:
aspava2270 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.