Karanlýk bir odada terkedilmiþ küçücük çocuklar avunarak aðlýyorsa Yak bir kibrit ile tüm insanlýgýný savur küllerini rüzgara karþý Ýzlerin dahi kalmasýn ,,,
Köprü altýn da kimsesizler donarak yatýyorsa geceleri ýzdýrap oluyor gözleri bugulanýyorsa ateþe ver yaratýlan en hasiyetli varlýk insandýr denilen sýfatýný kaybolsun gitsin
Sonbaharda dökülür öksüzlerin evsizlerin bir bir Saçlarý Kýrýlýr boynu bükülür düþleri solar bir yaprak misali yüzleri Hayalleri olsada firsatlarý imkanlarý olmaz Para dedigin hastalýk illet onlara hiç ugramaz hastalandýrmaz yufka yüreklerini Çünkü onlarýn en büyük derdi Kimsesizlik sevgisizliktir Ýþte o zaman,,, Kov gitsin ýrak olsun onlardan çaresizlik
Küserler hayata aslýnda nefes alýrda Yaþayamazlar dahi gülmek’mi katýla katýla uzaktýr insanlýk gibi Sevinç mutluluk onlara Batsýn bu zalim acýmasýz dünya Batsin"ki adalet ahirette bulsun kimsesiz insanlarý
Kimsesiz ve de sahipsiz cümlelerin þairi :: Sevilay alpaslan
SEVÝLAY ALPASLAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
TUANAY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.