Sen, Hayallerimin imkansýz düþü, Ýçimdeki çocuðun masum gülüþü. Sen, Kaf Daðý’mýn zirvesine týrmanan, kanadýnda sevgi taþýyan Zümrüd-ü Ankam… Sen , Muson yaðmurlarýmda aþkla yýkanan gök kuþaðýmdýn sevgiyle saran.. Sen , Muhabbet kuþumdun ökseme düþen . Gönül kafesimde cývýl cývýl ötüþen . Ama uçamazdýk birlikte Asla. O güzelim hayallere düþlere Ýþte bu yüzden, Açýp gönül kafesimi, Azat ettim seni ben...
MELAHAT ÇETÝNKAYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
YAKAMOZ ŞİİRLER Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.