KIRGIN
Ömrü kýþ eyledik, bahar geldi geçti
Bir güneþ görmedim, yaza kýrgýným
Muhabbet tükendi, dost eli seçti
Çoklar gitti, eldeki aza kýrgýným.
Ýçtiðim suydu,ruhumu yaktý gitti
Bastýðým toprak üstüme aktý gitti
Derdimi açtýðým yar baktý gitti
Dillere döktüðüm söze kýrgýným.
Sevdaya sardýk,gönül evi yasta
Rengimiz soldu, didarýmýz hasta
Canan, bu cana küsmüþ diðer safta
Karþýmdaki yaban yüze kýrgýným.
Dilsiz bir þehirdir benim öz yurdum
Cümle cihana tek sýr vermez oldum
Aðýt eyledim sözü tele vurdum
Hal bilmez cümbüþe, saza kýrgýným
Bir ten suretine gizlendi ruhum
Aslýmý sorsan bir avuç çamurum
Deryada damlayým, çöllerde kumum
Haddini bilmeyen öze kýrgýným.
31/05/2023
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.