bir yeri var kalbimin
sýðýnaðý çatýsý olan
sadece adresi deðiþmiyor
bazen uzun yolculuklara çýkýyor
veya yola çýkmaya hazýrlanýyor
nereye giderse gitsin
yanýnda götürdüðü bir tek sensin
göze görünsen de görünmesen de
saçlarýn ýslak
yaðmurdan mý geldin
yoksa denizden mi
tam ortasýndan mý fýrtýnalarýn
altýn renkli baþak tarlalarýnýn
adýn…
gecelerce kaçan uykularýmýn kabusu
her sabahý görmesem pencere buðusunda dudak izini
bir daha korku sarar içimi
yýldýzlardan gelen ýþýk seli gibi
çýðlýklar saklanýr dalgalar arasýna
anlatýlan masallardan sonra
kilitleri düðümlenir tüm kapýlarýn
fýrtýnalar bitinceye kadar
sonra bir tebessüm
ve sonra dudaðýna küçük bir öpücük
dahasý kulaðýna seni seviyorum fýsýltýsý
üstüne dünyanýn bütün þehirleri
daðlarý, denizleri
mehtabýn kýzýl gölgesi
ne kadar zor karar vermek
görüþ ufkumun dýþýnda bir dünyaya ait
bazen de derin hayalden alýkoyuyorsun
çoðu kez
arkadaþlarýmla buluþmaktan
sohbet etmekten
ya da gece masallarý dinlemekten
ancak kuþ sesleri
ancak güneþ doðduðunda
ayrý kalmanýn acýsýyla uyanýyorum
neler hissettiðimi tahmin edemezsin
düþlerle ya da düþ gibi sahneler
gökyüzünden süzülüp de gelen
yumuþak kanatlý güvercinlerin
kanat çýrpýþlarýnda
kývrýlmýþ bir bulut parçasý cemalin
katýksýz kelimeler
en saf haliyle kýr
yeni yaþanmýþ çöl
her yerde rüzgarýn vesveseleri
isli sarsýntýlara açýk
metanetini koruyan yüreðim
en þiddetli depremlere bile
mukavemetli
aklýmda özlem
notalar hasretten yana
keman tellerinde aþk þarkýsý
efkarým sen
dahasý
içimde bir kaç tanen daha var
oysa sen
ayný gecede
ayný bahar yaðmurlarýnda
ben pencerede
ne çok konuþtuk
ne çok kahkaha attýn
seni kimsecikler duymadý
duyulacak olaný sen söylemedin
gözlerim caddede
mevsimin de etkisiyle piþmanlýða doðru eviriliyor
üþümeye baþladým
kiraz aðacýnýn yapraklarý
mayýs rüzgarlarý ile saða sola savruluyor
dün geleceðini söylemiþtin gelmedin
niyetim sadece hal hatýr sormak
istanbula gelirsen mutlaka uðra
redfer