Bizim eller, soðuk olur durulmaz
Seven insan, mermi ile vurulmaz
Sebep sevda ise; keder, sarýlmaz
Gelsin bu yarayý yar kendi sarsýn
Yara aldý kalbim artýk gülemem
Gönülde ki ateþ söner diyemem
Bu kederler nasýl biter bilemem
Gelsin bu acýyý yar kendi görsün
Yatak bile, diken oldu yatamam
Asla bu kederi, kalpten atamam
Aþk’a hile hurda kesin katamam
Dönsün o hileyi yar kendi katsýn
Duyan feryat edip yasa bürünür
Soðuk yüzü aþkýn hazin görünür
Son görevmiþ denir safa durulur
Gelsin o namazý, yar kendi kýlsýn
Haber verin o gaddara gelmesin
Güldürmedi beni, o da gülmesin
Ellemeyin akan kaným durmasýn
Görsün o kanlarý yar kendi silsin
Sevenler der kader, evvel yazýlýr
Böyle sona; mevt-i melek üzülür
Aþk uðruna bin bir destan yazýlýr
Gelsin bizimkini yar kendi yazsýn ..
H.C.ÖRS, Ankara - 10/2009 (Arþiv-02)
DOST KALEMLERDEN:
Aðlasam sýzlasam o yar duyarmý
Cellat olsa acep cana kýyarmý
Can özümden yandým beni duyarmý
Gelsin küllerimi o yar süpürsün.
———————————----------------Kul Seyyah
Ellerine emeðine saðlýk gönülden teþekkürler
üstadým saygýlarýmla þen ve esen kalýnýz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.