Kaside-i Nazm-ı Diğer

Aniden þiir yazarým...
Aþýðým ya güya!
Yalandan dizeler dökülür kalemime...
Vaaay! Ne konuþtum be...

Kendi kendimle baþbaþayým...
Haydaa! Oldumu hiç!
Bu cümle yakýþmadý buraya..

Kendi kendime de söylenirmiþim...
Durup dururken dertlenirmiþim!

Hah! Þimdi oldu iþte!

Evreka!
Evreka!
Ýþte þiir bu olsa gerek;
Eften dünyanýn
Püften saçmasý!
Harika!

Akil, ukela; vekil, vükela;
Garip, gureba; fakir, fukara
sayýklamalarýdýr hayat!
Yok yok olmadý ..
Yaþam diyelim!
Böylesi daha gökdilci...

"Nereden kaptýnýz bu bilinci...
Midyattan mý alýcan pirinci...
Çocuðum sýnýfta birinci...
Sevgilim kalbimde bir inci!"

Kafiye, uyak denk getirmek sesi
Dinle uzun uzun bir bektaþ nefesi
Aguþum sanki kuþ kafesi
Çýrpýnýrdý yürekte
Çýrpýnýr karadeniz..

.........
........

"Alýn size mazmunlarým...
Ben böyle sayýklarým...
Ýyiyi kötüyü ayýklarým...
Suda battý yine kayýklarým..."

Ýþte ben böyle bir þairim...
Adým Huduti soyum Kadim....
Gitmiþ de gelmemiþ yine
Penceremdeki kedim...

Affedin beni bir sürü boþ laf ettim
Aferin sana derler iyi halt ettin!



Sosyal Medyada Paylaşın: