Sen Varya
SEN VAR YA...
Aman!
Aman aman!
Diyordun.
Aþýk olmak!
Bana göre deðil diyordun.
Aþýk olanlarý yeriyordun.
Aþka inananlarý kýnýyordun.
Seviþenleri ayýplýyordun.
Aþýk olanlara gülüyordun.
Parana kýyýp bir gül alamýyordun.
Elin varýp bir þiir yazamýyordun.
Halen aynýsýn.
Sevginin ne demek olduðunu bence bilmiyorsun.
Sevgi ile ilgili konuþmayý halen sevmiyorsun.
Yine gülmekten nefret ediyorsun.
Yüzünü, ekþitip, mahkeme duvarý gibi asýyorsun.
Beni bir kere bile sevdiðini söylemedin. Birkere olsun beni yemeðe götürmüyorsun.
Kendince, herþeye kýzýyorsun.
Ben üzülüp, aðlayýnca evden kaçýp gidiyorsun.
Beni kabahatli buluyorsun.
Tembelliði çok seviyorsun.
Kolayý, yan gelip yatmayý, lüks sanýyorsun.
Sen tam, höt höt birisin.
Bence sen benim hayatýmda gereksiz birisin.
Halime Demirel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.