öyle yýllardan beri gününü bekleyen
projelerim var
evvela çok uzun
yirmi dört saat deðil
yirmi dört yýl sürecek gibi þeyler
alelade günlerin bütün alakalarýndan uzak
mühim iþleri tehir etmeyi severim
tembellikten veya ihmalden belki
bazý iþleri geniþ zamana býrakýrým
o gün hiçbir iþim olmayacak
telefon çalmayacak
kapý vurulmayacak
otomobil kornasý
ayak sesi duyulmayacak
*
o gün
dilediðim hatýrayý
dümdüz
ter temiz
fikirlerimi çizeceðim
sileceðim,
yeniden yazýp bozacaðým
müdahale edebilecek
harici ve deruni hiçbir yabancý iliþiðe rastlamadan
yeni þiirler yazacaðým
en masum iþtiyakla
en güzel tasavvurlarýn icrasýyla
tehir edilenleri
dünü bugünden daha mühimleri
asla yapýlamaz olanlarý
*
muhtevasý itibarýyla
maddi alakalarla dolu beþ duyum
ta dibine kadar þuurum
düþünmek istenilen mevzuun
sayýsýz ,hesapsýz
hiç umulmayanlarýný
en çelimsizlerini
akla gelmezleri
duygularýmýn kastine
baskýsýna ve taarruzuna raðmen
yazacaðým
çünkü hayat hadiseler manzumesi
aradýðým huzur ve sükun
ancak benim olmadýðým yerlerde
yaþadýkça var
ne yapmak istediðim
neler yapabileceðim
ancak bu yaþta hakim olunuyor hayata
peþi sýra geçen þimdilerin yekununa.
her kaybolan
bir daha gelmemek üzere geçip gidiyor
þimdi durmak deðil
þimdiden baþlamak zamaný
*
uzun bir süre
aynada kendi yüzüme baktým
aynanýn derinliðine uzayýp giden loþ ýþýða
çocukluðumdan beri iþittiðim öykülerin
bütün yansýmalarý
karmakarýþýk
bulanýk kareler içinde
ýþýklar sönmüþ
öylece hiç mi hiç kýmýldamadan
çevreye süzülen ay ýþýðýna baktým
ah, bu sahne
ne kadar da tanýdýk
ilk günah
ilk mutluluk gibi
karþýmda bir sükut duvarý
bir kez daha
kadere rýza gösteriyorum
uyumak istiyorum
bir daha uyanmamak üzere
kesiksiz...
*
havayý derin derin içime çekip
yukarýda sýnýrsýzca uzanan parlak gökyüzüne bakýp
adeta büyülü bir dünyadan geçiyorum
bütün her þey o kadar istisnai ki
ýþýk saçmýþ sanki etrafa
hilalin parýldayan gözleri
parlak yüzlü çoban yýldýzý
öncesi meçhul bir öykünün perdesini aralayýp
sanki içeriye gizlice giren
çýðlýksýz sesiyle bir uðursuz kuþ
bitiriyor düþ seansýný habersizce
ayný düþe giriyorum
ayrý ayrý kapýdan
bir eþkýya düþüncenin empozesindeyim
akýl çatlamak üzere
uyumak istiyorum
uyumak..
bu gece
yaþadýklarým
usumda kurusun
essin rüzgarlar
denizden ve gökyüzünden
zaman cenderesinden soluyup
redfer