adýmlarýnýzda bir çekim var
derin bir çekim
gün sonu tamam
ellerin kalabalýk
aklýnýzdan kim bilir neler geçiyor neler
yüzünüzde geniþ vadiler
acýya güzellenen saðlý sollu nehirler
nedir bu içinizde çekiþen
yorgunluk düþmüyor hiç yakanýzdan
neyin peþindesin sen neyin
yaz biter güz gelir
kýþtan sonra bahar
beklemek ne güzel þey Allah’ým
toprak susar
bulutlar yetiþir
kana kana emince yakasýndan ýþýðýn
karanlýk biter
tan yetiþir
ve tohum
ve sabýr ve oðullar
sonra kökler sonra beden sonra yapraklar
sonra da tutku ve rüzgâr
ah uzaklar!
üþümek ve parya
yaðmur ipliðinde güneþlenen hatýralar
rutubet acý
vakit acý
þimdi sarýlmak vardý ya ezana ve sabaha
ana hasreti ne zor þey Allah’ým!
zindan acý
zemin acý
ey baðrý yaralý
kimi bekliyorsun oralarda
karanlýk servidir
yalnýzlýk kýsa
ey gözleri bahar maralý
ihanetin açtýðý kuyudasýn diye üzülme
endiþeye düþme yeter
arzýn ipleri yukarýda hâlâ
gün gelir kervan yetiþir
avuçlarýnýzda uyku var
hadi uyandýrýn
lahzalarý dürtün biraz
ulaðýn sesi çimenlik gibi aksýn gecelere
dert biter
derman yetiþir
yeþil bir seccade serilsin
maðrur bir aþk kýyâma dursun
beli kýrýlsýn karanlýðýn
yükü hafiflesin
sularý duaya çekilsin yalnýzlýðýn
amin diye inlesin gökyüzü
yýldýzlar çiçek açsýn
aya bir bülbül konsun
güllerin rengi ne hoþ bak
kokusu bol olsun kýrmýzýnýn
zaman geçer yollar biter
hancý biter
han yetiþir
yeniden baþlar her þey yeni bir temaþa
akrep kaçar yelkovan yetiþir
nasýl oluyor da insan
her telaþa
her çaðrýya yetiþir de
kendine gecikir!
...
_boran