Gözlerin; cana cefa, sözlerin yara
Hayal meyal arasý münhal gibisin
Düþürdün yüreðimi, ateþten dara
Her daim bu cana, sen bal gibisin
Çöl sýcaðýný geçer vuslatsýz aþklar
Ha küllendi dedikçe, yakýþý baþlar
Ýçten buz daðý gibi közüyle haþlar
Desem bile yanakta sen al gibisin
Özlemin; bir sel gibi, aðdýkça aðar
Her zerresi sineme, çýð olur yaðar
Þu sineme indikçe, nefesim boðar
Yine de güç aldýðým bir dal gibisin
Viran ettiðin; baðýn sümbülü, idin
Ben o baðýn þakýyan bülbülü idim
Aþk’a duçar sinemin, tek gülü idin
Þimdi ise yandýran, sen çöl gibisin ..
H.C.ÖRS, Ankara - 11/2018 (Arþiv - 217)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.