Mutlu Musun Şimdi

Gelme, ben vuruldum,
Vuruldum da düþtüm
Sen sustun, ben küstüm
Karanlýk gecelerde yollara düþtüm

Kahýr taþlarý sýrtýma yük olup dizildi
Bitmeyen karanlýk gecelerde
Kalbime mezar taþýn dikildi
Söyle, mutlu musun þimdi

Beni bende arama artýk
Baþýmý düþürdün yere
Yüreðim aç, verme katýk
Seni solumam, korkma artýk,

Her güne kör uyanmazsam
Seni görmenin hayalini kurarsam
Sol yaným susturmazsam
Nasýl katlanýrým yoksulluðuma

Dik duracaðým dedim
Tutamadým sözümü
Yenildim mýzraba,
O aðladý, ben aðladým
Yalnýzlýk aðladý
Yine geceyi sabaha kuþandýrdýk

Gözümden düþtün,
Hüzünlü gecenin sabahýnda
Canýn yandý mý, söyle benim gibi?
Ruhun sýyrýlýp gitti mi, bedeninden?

Yokluðuna kýzýp,
gecelere isyan etmediysen
Onu getirmeyen güne,
düþman kesilmediysen
Sen aþký hiç tatmamýþsýn
Sen hiç yaþamamýþsýn

Ünal TÜRKOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın: