YAŞAM YOLCULUĞU BIR TRENE BENZER

Dünyaya geldiðimiz andan itibaren..
Yaþam yolculuðumuz baþlar.
Bu yolculuk!
Týpký, bir çok yolcu ve yük vagonlarý olan bir Tren gibidir.
Bu yaþam Trenin de...
Baba yanýnda..
anne kucaðýnda.
Bir müddet yolculuk edersin.
Sonra, konuþmaya, yürümeye baþladýðýmýzda...
Etrafýný ve çevreni merak edersin...
Sorgularsýn!
Senden baþkalarý ile...
Birçok duygularda senin ile yolculuk ettiðini görürsün...
Tam o sýrada...
Yaþam Treni ansýzýn bir istasyonda durur.
Ýstasyon kalabalýk ve gürültülü olur...
Bu hengame de.
Trene inenler ve binenler.
Hepsi birbirine karýþýr.
Bazýlarý bu yolculuða fazla dayanamaz.lar...
Yada sýkýlýrlar..
Veya hastalanýrlar...
Kiminin ise saðlýðý el vermez...
Bazýlarý, Ýnenlerin arkasýndan üzülüp aðlarlar.
Bir de, ayrýlýða dayanamayýp arkasýndan inmek isteyenler.
Ve inenler, olur...
Hepsi birbirine karýþýr.
Bir de!...
Baðýrmalar!
Aðlamalar!
Yalvarmalar!
Ve beddualar!..
Hepsi birbirine karýþýr.
Feryad, ve fidanlar!..
Acý bir siren sesi gibi kulaklarda çýnlar.
Yankýlanýr...
Bir müddet sessizlikten sonra...
Bu yaþam Trenine neþe!
Mutluluk!
Huzur!
Keder!
Hayaller!
Beklentiler!
Merhabalar!
Allaha ýsmarladýklar!
Ve vedalar!
Dolup taþarlar...
Sen, bu hayat yolculuðuna...
Kendi konpartýmanýn da...
Anne ve babanla devam ederken. ..
Bu sefer annenin kucaðýnda...
Babanýn yanýnda...
Sana benzer birilerini görürsün.
Kim diye sorduðun da?
Kardeþin derler.
Biz aileyiz!..
Bunu bil, öðren derler...
Sen!
Anne ve babanýn hep seninle birlikte ...
Yolculuk edeceklerini sanýrken.
Ýstasyonun birinde onlar trenden ansizin inebilirler...
Ve seni bu hayat yolculuðun da...
Yalnýz býrakýrlar. ..
Her durulan istasyon da...
Bu yaþam trene baþkalarý ve baska duygularda binerler..
Senin için önemli insanlar.
Ve önemli duygulardýr...
Kardeþlerin!
Arkadaþlarýn!
Çocuklarýmýz!
Hatta hayatýnýn aþký...
Çocuklarýnýn annesi…
Her istasyonda...
Birçoðu iner....
Arkalarýnda bir çoðu kalýcý bir boþluk býrakarak giderlet
Aþýklar!
Ayrýlanlar!
umut taþýyanlar!
Yaþam treninde yol alýrken..
Bazýlarý ayrý vagonlarda oturur...
Ne zaman yer deðiþtireceklerini düþünürler.
Bu tek biletli bir yolculuk...
Bu sadece gidiþ.
Her istasyona yaklaþilirken..
Aniden beliren Kontrötör!
Yani Azrail!
Ansýzýn, bilet kontrolü yapar..
O sýra da..
Acý ve tiz bir siren sesi duyulur...
Ýçin burkulur.
Birilerinin son duraðý...
Son istasyonudur....
Kimi çaresiz!
Kimi sessiz!
Kimi üzgün!
Azraille birlikte yaþam Trenin den inerler.
Birileri telaþlanýr.
Koridorlar da koþuþturur.
Kimileri de umursamaz...
Cami açar..
Dýþarýyý, seyre dalar...
Etrafa bakar...
Sen!
Bu arada biraz büyümüþ olduðunu görürsün...
Vagondan vagonu koþar oynarken.
Zamanla büyür..,
Büyürken...
Olgunlaþýr...
Bazý vagonlarýn, bazý duygularla dolu olduðunu görürsün.
Aþkýn da!
Yalnýzlýðýn da!
Vagonda, tek baþýna olduðunu görürsün...
Umutlar!
Ýhanetler!
Özlem ve hasretler!
Ayný vagona doluþurlar.
Koridorlarda onlarý bekleyenler.
Onlardan kaçanlar!.
Çarpýk çurpuk iliþkiler!
Sallanan parmaklar!
Sýkýlan yumruklar!
Öfkeler!
Ve gösterilen þiddetler!
Vagondan aþaðýya atýlan canlar!
Bazý istasyonlar da...i
Sýra sýra nsanlar!
Elde mendiler.
Kiminin arkasýndan sallarlar.
Kimine üzülür, göz yaþlarýný siler... Arkasýndan aðlarlarlar.
Aðlatanlar ve aðlayanlar..
Yarým kalmýþ hayaller!
Yarým yamalak. Sevincler ve üzüntüler!..
Ýþte böyle son bulan yolculuklar..
Ve son bulan hayatlar.....
Dinçer Dayý
Sosyal Medyada Paylaşın: