BELKİ DE BİLEMEDİN

Nasýl kaplýyorsa toprak arzý, öyle iþte
Havanýn temas etmesi gibi naif ve hayati
Sana yakýn olmak var ya, sözle anlatýlamaz
Her aný benim için efsunlu, masalsý bir zemindi.

Gecelere sor bir ne imiþ katýþýksýz sevgi
Kelimeler yol oldu birbirine, satýrlara eklendi
Bir duruþun vardý nazende, gözlerin gülerken
O bakýþlar yok mu, deldi baðrýmý deldi.

Kýyasý olmaz ki sevginin, o çok özeldir
Her yiðidin duruþu baþka, sözü özgedir
Ne kadar da çabalasam boþ ve yine de inatla
Seninle yaþamak þu hayatý, inan ömre bedeldir.

Kýzma öyle çarçabuk, küsücüyüm bilirsin
Ýnadýna yetmez gücüm, bana zulüm edensin
Ne yapsan da köklenmiþtir içime, sevgin, yürekte
Ýster sev beni, ister terk et, elbet kendin bilirsin.

Okyanusun devasa dalgalarý ne de coþkundur
Sevginden mahrum kalmak, bil ki savruluþtur
Gelip geçerken þu seyranýndan hayatýn, sen
Kendinde deðilsin artýk, aklýmda, ruhumdasýn
Sen bensin ben de, sensizlik tükeniþ, kahroluþtur.

Oðuzhan`ým bir acemi þair, sýra dýþý da yazan
Sadece görmek için deðil, anlamak için de bakan
Diyorum ki sesi budur yüreðin, hem de pek samimi
Beðenine deðerse sözüm, mutluluðum da daimi.

Oðuzhan KÜLTE


Sosyal Medyada Paylaşın: