ALLAH! KIMSEYE NE DOĞAL, NEDE GÖNÜL DEPREMİ YAŞATMASIN!

Depremin ne zaman?
Nerede?
Olacaðý belli deðildir.
Ama!
Ne yapacaðý bellidir!
Onun için, oyaIanacak, vakit yok derler...
Gönül depremi de ayný....
Ansýzýn!
Kalbin, Aþk depremine yakalandý mi?.
Aklýný baþýmdan...
Kalbini yerinden alýr.
Sallar, fýrlatýr atar seni.
Sonra, kalkamazsýn ayaðý.
Yerden yere vurur, bedenimi.

Hep saðIam temel, depreme engel derler.
Mantýkta, aþk depremine engel...
Sevdi mi, kalbim bir kere.
Hele birde karþýlýk alamaz isen...
Ýþte o zaman iliþkide kýskançlýklar.
Yani...
Kalpte, artçý depremler baþlar.
Yakalandýðýn bu sevda depremi.
Seni
Yakar, yýkar.
Bir kenara fýrlatýr atar..
Duvara toslamýþ gibi.
Beynin donar.
Kalbin durur.
Buna engel olamaz mantýðýn.
Eyvah!
Taþ taþ üstünde kalmaz.
Taþlar baþ üstüne gelmesin derler...
Aman!
Kalbin, bir taþ kalpliyi sevmeye görsün.
Sakýn!
Ne kalp kalýr.
Ne saðlam baþ.
Allah kimseye...
Ne doðal, nede gönül depremi yaþatmasýn.
Dinçer Dayý
Sosyal Medyada Paylaşın: