KENDİMİ İKNA EDEMEDİM
Niçin bu kadar baðlandým bilmem
Bir tek o muydu yeryüzünde Azra
Bütün suçu gönlüme yükleyemem
Beynime de soruyorum niye hep götürdün sahra
Olumsuz yazmak istesem de yazamýyorum
Tersine doðru gitsem de hep ona dönüyorum
Hangi yönüme dönersem ben onu görüyorum
Hep kýþý yaþadým, hiç çýkamadým ki bahara
Gönlümle mücadele ettimse de söz geçiremedim
‘Ondan daha güzelleri vardýr’ dedirtemedim
Hep kendimle uðraþtýðýmdan kendime gelemedim
Kalbimin içinde yaþadýðýndan, atamadým kenara
Hayatýmý onunla paylaþtýðýmdan kendim olamadým
Kendimi çok aradým ama bir türlü bulamadým
Düþe kalka ömrümün son basamaðýna vardým
Hayatýma girmeseydi, girmezdim ki ben nara
Kalbim buruk, yüreðim buruk, psikolojim bozuk
Tesir etmiyor artýk bana ne nasihat ne buyruk
Sýktý, bunalttý beni, acý, keder ve yokluk
Kaderimiz miydi bu, yoksa biz mi geldik nazara
Sevincimi, tat duygumu, düþünce yetimi kaybettim
Hepsini onun uðrunda, onun yolunda tükettim
Bütün artýlarýmý harcayarak en son bugün bitirdim
Halen yaþýyorsam eðer, bil ki bu yaþantým da kazara
24.05.2023-Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.