BENİ HATIRLA
beni hatýrla...
bir yaðmurun yere düþüþünde,
bir sobanýn tütüþünde, bir bebeðin ölüþünde,
beni hatýrla...
zindanlarýn en kuytu köþesinde,karanlýk sokaklarda,
sabrýn tükendiði en son sözde,ihanette,yalanlarda,
beni hatýrla...
deniz kenarýndaki çakýl taþlarýnýn yosun kokusunda,
kýyýya vuran her dalgada, içindeki buz daðýndaki dorukta
beni hatýrla...
uykunun en kör karanlýðýnda, kabus dolu bir rüyada,
kanayan her yarada, anýlan her aný da, biten her þeyde
beni hatýrla...
kapýlar yüzüne çarpanda, telefonlarýn çalmadýðýnda,
yalnýzlýk uyutmayýnca ,baþýn yerden kalkmayýnca,
aðrýlardan kurtulamayýnca,
beni hatýrla...
"daha neler neler beni hatýrlartýr sana da;unutamazsýn."
ama sen her aynaya baktýðýnda,yüzündeki her çizgiden,
gözündeki ferden, uyuþukluðunda, suskunluðunda
tatmin olamadýðýnda, mutlu olmadýðýný anladýðýnda,
yüreðinin içindekiyle savaþa baþladýðýnda,
ayaklarýnýn seni getirdiði o son durakta,
hýçkýrarak aðladýðýnda,
gitmek istemediðinde,
çaresiz kaldýðýnda,
uzanan raylardan gözünü alamadýðýnda
gitmek zorunda iken...
iþte o sevgiye son nefes gibi muhtaçken,
nokta kadar umudun kalmadýðýnda...
beni hatýrla...
ölümü her tadýþýnda
dualarda ,sevaplarda
þiirlerde, þarkýlarda,
boþ kalan þiþelerde,çerçevelerde beni hatýrla...
beni hatýrla
bir mezar taþýna yazýlmýþ ayrýlýkta...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.