bir fidan, yeþiline doðurgan orman kadar baki yüreðinde þiirdir s’özü insan.. dili kerpiç bir türkü, bacasý ki yoksul tüten, pervazý çatlak su nakýþlý, gölgesinde güneþ emziren, saçaðýnda kýrlangýç büyüten, alaturkasýnda hüznü bitmeyen cumbasýz gece kondu gibidir aþk..
sahi, aþk mýdýr yalnýzlýk, yalnýzlýk mý insan..
. . . //
ilhanaþýcýmayýsikibinyirmiüç
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.