HÂL BİLMEZ YÜREKLER

Derinden düþünceler sarýyor benliðimi
Tefekkür deryasýn da yüzerek gidiyorum
Bir þiire sýðdýrýp hayatýn günlüðünü
(Sözleri cümlelere) dizerek gidiyorum

Bize sunulan hayat yaþamadan bitiyor
Derdi ve ýzdýrabý insanlýða yetiyor
Mutluluk neresinde olsa da tüketiyor
Dünya denilen yerden bezerek gidiyorum

Vicdaný susturamam dilim ile yarýþýr
Gaflete dalar gider bazen aklým karýþýr
Nefsim þeytanla birlik bir onunla buluþur
(Bu iki düþmanýmý) sezerek gidiyorum

Selâm edin buluta yaðmurlarý indirsin
Hacer’in feryadýný dua olup dindirsin
Zemzem olsun çölüne kuraklýðý (bitirsin)
(Þeytanýn tuzaðýný) bozarak gidiyorum

(Hatýr bela uðruna) içilir mi her zehir
Yokmu buna bir çare (bir) keramet (bir) sihir
Ne aradým ne buldum
(onu) YARADAN bilir
Hal bilmez yürekleri çizerek gidiyorum

Necla (her dem hakikat, olsun sana) pusula
Merhameti býrakma, kol kanat ger yoksula
Nasip olmaz bilesin,
yardým etmek her kula
(Son olarak bu notu) yazarak gidiyorum ...

Necla Polat Hasbutcu ✍️
(Küçük kýz )
Sosyal Medyada Paylaşın: