MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Komşuluk *
Gönül Pınarı

Komşuluk *



Sitede; þevk ile günaydýn dedim
Kýsýk gözlen süzdü taþ olup gitti
Gün devri zeval tünaydýn dedim
Dilsiz oldu komþu, kuþ olup gitti

Güzelim komþuluk, geride kaldý
Bak güzel yarenlik, nostalji oldu
Özlenen hasletler, çuvala doldu
Pýþt diyen o komþu hýþ olup gitti

Herkes birbirine kimsin der gibi
Karga gibi bakar, gözler yer gibi
O eski günlere, dönmek zor gibi
Gel diyen o komþu kýþ olup gitti

Çöp atar bahçeye temiz havana
Laf anlamaz gabi gelmez imana
Olamaz medeni uymaz zamana
Þak þakçý o komþu leþ olup gitti

Hasretle aranan, nerde o günler
Haliyle yok olan þen imiþ dünler
Geri gelsin diyor þimdi yüzbinler
Hah diyen o komþu þiþ olup gitti

Dýþta yardým eder, gibi görünür
Mendebur arkada safa bürünür
Gün olur mutlaka eden sürünür
He diyen o komþu boþ olup gitti

Pandemi bunlara tuz biber oldu
Býrakýn dostluðu komþuluk öldü
Irak durmak için sanki bir yoldu
Dur diyen o komþu tuþ olup gitti

Hâl hatýr soraný, göremez olduk
Bir katre tuz biber alamaz olduk
Komþuya, emanet olamaz olduk
Hiç diyen o komþu düþ olup gitti

Pazar’da bir baþka sitede baþka
Olmasaydý bir de hasetlik keþke
Deðer biçilmezdi; dostluða, aþka
Geç diyen o komþu keþ olup gitti ..

H.C.ÖRS, Ankara - 02/2021 (Arþiv-271)
Not: Fotoðraf anonim.
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.