saat zamanýn koynunda atarken çukurlarý yol bilmiþ çizgilere yazýlýrdý ömür bazen bir bakýþýn orta yerinde bazen de tebessümlerin dizleri dibinde
saçý sakalý aðarmýþ bir sevginin yansýmasýydý gözlere býrakýlan o kitap okudukça küllerinden yol alir izlerinin gölgesinde soluklanýrdýk
canýna can olduðumdan beri hüzünleri kurutup umutlarý ektik ertesiye süzgecinden geçtiðimiz hayatýn yuvasýný kurduk ellerimizle
bilir misiniz ? en çok uyurken severmiþ insan gördüðünü aklýna yazýp söylediklerini ezber edermiþ yerin gökle kavuþtuðu o anda kalpleri kelebeklerin kanatlarýnda atarmýþ
ve ben dua kapýlarýnýn açýk olduðu o gün ismini gönlüme düþürene hamd ettim biten sýnavlarýn ardýnda s’aklanmýþ o güneþi senin sayende affettim
simdi ne bulutlar sarkar gözlerimden ne de ayýn silueti gökyüzünün tamamý bizim artýk ey sevgili
04/05/2023 eMINeYZAMAN 00:30
Sosyal Medyada Paylaşın:
eMİNeYZAMAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.