Seni yazdým þiirlere, Seni yazdým þarkýlara... Okumuyor musun? Sorma. Nerdeyim ? diye .. Satýr aralarýnda saklýsýn.. Hece hece, kelime kelime Nüfus etmiþsin tüm benliðime Aslýnda sen tüm þiirde..
Seni yazdým sokak lambasýna. Süzülüyorsun sessizce. Seni yazdým sokak taþlarýna. Üstüne basarak yürüyorsun. Sorma. Nerdeyim? diye Ýçime çektiðim havada Kana kana içtiðim sudasýn Aslýnda yürüdüðüm yolsun hayatta.
Seni yazdým, seni okudum. Ýlmik ilmik yüreðime dokudum . Desenisin hayat kiliminin. Vazgeçilmez kelimesi. Ýlk cümlesisin dilimin. Ýlk tuttuðum elsin. Gücüsün dizimin. Aslýnda sen benliðimsin.
Seni yazdým, seninle yaþadým. Seninle aðlayýp, seninle taþtým. Sen uzaktasýn uzanýp tutamadýðým Sen ateþsin içimi kavuran Sensin toz bulutu gözlerime dolan Sen kan, sen cansýn Sen bende emanet olan. Aslýnda, seninle hayat bulan
Sosyal Medyada Paylaşın:
KÖKSAL-40 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.