Ant
Zifir gibi karanlýk sarsa da güneþi
Atandan miras yolun var senin
Bulmak zor ise aydýnlýk yollarý
Atandan kalan iz’in var senin...
Ýnsansýn elbet düþeceksin
Ahir ile evvelin peþine
Ahir de sende evvel de sende
Dünyayý mesken tutmuþ ýrk’ýn var senin...
Boþ yere anlam yükleme varlýða
Düþse de baþýn sürekli darlýða
Evren sende , sen evrende,
Kainatýn sýrrý inancýn var senin...
Aðrýtma baþýný düþünme boþ yere
Nefs bu gitmek ister her yere
Ýyilik ve kötülük geçmiþ iç içe
Seçmiþini yaþadýðýn ant’ýn var senin...
O ant ki kazýnmýþ tamgaya
Yaþam diye kut salmýþ, tekamül ettiðin her an’a
Yer ile gök bir olmuþ sýðmýþ bir vicdana
Tanrý beldesinde bekleyen
Ant’ýn var senin...
Çaðdaþ DURMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.