KÂHTA GÜNEŞİ

Sana doðar en güzel nazlý Güneþ,
Kâhta’m niye hala karanlýktasýn,
Bahara erdi nice ilçe,
Bereket fýþkýrýr bað bahçe,
Sen hala Aralýk’tasýn...

Sana yaðar en güzel yaðmur,
Ekine aðaca can veren verimli topraksýn,
Neden insanlarýn mevsimlik iþçi,
Yaban ellere götürür pazarlar elçi,
Ayazýn savurduðu gazel yapraksýn…

Sana akar güzelim Kâhta Çayý Fýrat suyu,
Masmavi þipþirin baraj gölüsün,
Suya hasret hala cennet gibi ovan,
Çamurlu suyla zehirlenir yuvan,
Bu çaðda yaþayan ölüsün…

Sana övgü dizer tarih sayfalarý,
Nemrut Daðýnla kültürsün sanatsýn,
Emeðin bilincin alýn terisin,
Bu gün neden dünden çok gerisin,
Yüreði yaralý boynu bükük kýrýk kanatsýn…

Sana nasýl çöktü kara bulutlar,
Yaþayan sevdamýzsýn cansýn somutsun,
Hangi madrabazlar kirletti havaný,
Hangi cambazlar sattý inletti davaný,
Genç kýzlara yiðit gençlere hala umutsun…

Sana aþkýmý gör bahtý karartýlmýþým,
Neden uyanýlmaz kör uykulara daldýn,
Öyle sevdim ki seni cansýn candan içeri,
Aç gözünü artýk gör lokmandaki biçeri,
Binlerce evladýný gurbet ellere saldýn…

Sosyal Medyada Paylaşın: