Güneþin doðuþunu izliyordum bu sabah bir kýr bahçesinde. Gözlerimi büyüleyen bir çift kanat gördüm masmavi. Semada süzülerek bir çiçekten uçup diðer çiçeðe konuyor, asaleti duruþundan okunuyordu.Dünya halinden o kadarda uzakdý ki sihirli bir pelerin giymiþ geçtiði yerlere huzur saçýyordu sanki.Gözlerimi alamýyordum ona bakmaktan, ne kadarda narin ve güzeldi ihtiþam içerisinde doðanýn özgürlüðüne býrakmýþtý kendisini.Cývýl cývýl neþeli bir hali vardý hayatla bütünleþmiþ gülücükler daðýtýyordu,melekmiydi insanmi anlamaya çalýþýyordum sonrasýnda ilerledi ve bir gülün yanýnda durdu elini uzattý ama kiyamadi koparmaya,içesine koklayarak tekrar uzaklaþtý oradan bir çeþme buldu ve etrafýna bakýndý sonrasýnda eðilip biraz su içmek istedi ama bir ses geldi inceden mavi nerdesin kýzým ? Seslenen annesiydi .Ailesiyle pikniðe gelmiþ sonrasýnda çiçeklerin büyüsüne kapýlarak farkýnda olmadan uzaklasmýþtý onlardan ve mavi kelebek týpký geldiði gibi tekrar kaybolup gitti oradan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erkan ŞEREMET Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.