YARALIYIM ANNE
Sýrtýmdan vuran yad deðil dostumdur
Vuran caným gibi bir sevdiðimdi
Kan süzülen yelek deðil postumdur
Beni çok inciten hep övdüðümdü
Acýmayýp bana vurdu da gitti
Yýkarak dünyamý yordu da gitti
Ateþten tuzaðýn kurdu da gitti
Arkasýndan bakýp baþ eðdiðimdi
Gitme diyemedim kal diyemedim
Belayý baþýma sal diyemedim
Sunduðu zehrine bal diyemedim
Sevda çýkmazýnda diz dövdüðümdü
Sevgi yeþerendir mevsimi aþkta
Gözyaþýma sebep mutsuzken köþkte
Közce yanan kalp sönmez külce meþkte
Öneri O’nundu aþk savdýðýmdý
Karardý hayatým mutsuz mu mutsuz
Yaþayan ölüyüm kalýp umutsuz
Hayalle kapýldým ferim somutsuz
Dökülen kan yaþla loþ deðdiðimdi
M.Sýddýk SOLMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.