KIRGINIM SANA
Yaprak tutunduðu daldan kopar ,
Kurutur kendini .
Ýnsanlar da tutunduðu kalpten
kýrýldýðýnda kopar ,unutur sevdiðini
Kýrgýným sana ,
Gözlerini görmek istemem
Bana gülmen’i hiç istemem
Öylesine aldýðýn çiçekleri
Benim gibi sana küsmesinler diye
koydum usulca yüreðimin içinde kýrýlmýþ çatlak bir vazoya
Dikenli dallarý var senin sevdanýn,
Yüreðime batýyor her kelamýn
Ne anlamýn var ,nede düzgün bir selamýn
Git diyorum gitmiyorsun.
Neden kalkmýyorsun,,,,?
Karýþtýrdým kendimi sanki
Demli bir çayýn dibinde kalmýþ þekeri gibi eridim kendi içimde
Daldýr kaþýkla beynimi
Öyle acýtýyorsun ki kalbimi
Kýrýldým koptum senden
Hani diyor ya isimsiz bir yazar
Dal kýrýldýðý yerden insan kýrýldýðý kalpten koparmýþ
Düþtüðüm yerde býrak beni
Duvar gibi boya beni siyah olsun rengim
Çocukluðumu çaðýr gelsin ,
Oynasýn benimle
Yüreðim acýyor
Anne desem annem gelmiyor
Tutmuyor kimse elimi
Ve kimse kokmuyor güller gibi
Kimse sevgi kokmuyor
Sevginin kokusu çimen mi olmuþ
Yaðmur deðmiþ üzerime
Islak ve kederli
Ayþe caniberk
Gümüþ kalpler
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.