Aklıma Düşer Gece
Aniden uyanýrsam erken açan gül gibi
Þefkatse taþýdýðým yýllardýr bilmeyerek
Ayrýlýðýn hükmünü kim çekecek el gibi?
Aþkýmýn ahengini ruhumdan silmeyerek.
Sevdaný koklamaya kýyamaz gönlüm benim,
Uzaklarda can veren aþkýma düþer gece.
Bu ömürde mecal yok,dayanamaz bedenim,
Acýlar özler beni,maziyi eþer gece.
Duygularým sönerken soldu mevsimin rengi,
Her bahar günahýný umuduma yükleme.
Duman olan bu ömrün yanan ateþtir dengi,
Dökülmez dudaðýmdan,güzel bir söz bekleme.
Nedir zehreden bana o güzelim yýllarý?
Bir gün sen de ararsýn ýssýz durakta beni.
Gece,gündüz yürüdüm azap dolu yollarý
Kendimi bir bulayým,yalnýz býrak da beni.
Bahtýmýn ateþine aksýn sular boþ yere
Hayalimden silmedim zulmeden gözlerini.
Eserinle guru duy,göðsünü gere gere
Artýk yarýna sakla verdiðin sözlerini.
Vahdet-i Can ( VAHDET ÇÝL )
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.