GÖNLÜM DENİZ DEĞİL Kİ, EFKARIM SAHİLE VURSUN.

Artýk, kararlýyým..
Gemileri yakacaðým bu gece.
Unutmadan sevgiliye olan aþký.
Umutsuzluðu, hatýramdan silip atacaðým.
Bütün kaygýyý,
Sevgi denilen o kutlu duyguyu...
Rafa kaldýracaðým.
Mantýk baðýna ekeceðim bu gece.
Beni aþkla götüren sevgi þehrine
Çokça arebeks, dayanmýþým acý kahrýna...
Kederler içinde hüzün nehrine...
Aðýr, aðýr atacaðým bu gece.
Anlatacaðým, akýtacaðým içimi... Dökeceðim masaya dertlerimi.
Ýçime hüzün, gözüme
Kara çöktü.
Artýk vakit döndü, geceye.
Yorulur bedenim, yavaþ yavaþ sözcüklerim bölünüyor heceye.
Anlatýrken, sözcükler heceler dönerken düðümlenir boðazýmda.
Artýk kararlýyým....
Bundan sonra...
Kalbimdeki sevgi denen yüce olan duyguya.
Uzaklardan bakacaðým bu gece.
Bu zerzenýþimi dinlemeyenler gider aðrýma..
Vefasýz olanlar dinlemedi hiç bir zaman çaðrýmý...
Namert hançeri gibi anlaþilmamak.
Kara baðrýma
Usul, usul sokuyor bu gece.
Dinçer Dayý
Sosyal Medyada Paylaşın: