Hasretten prangalar vurdular yüreðe Alýþtý insanoðlu kendi içinde yandý Kordan kaleler kurdu yalnýzlýðýna Kendi küllerinden yollar yaptý sevdaya...
Kuþ kadar yüreði ile var olma savaþýydý bu Gökten tanrýlara karþý bir çýrpýnýþ Bir duruþtu anlamýný bilmediði varlýða Varoluþu yaþamak ile taçlandýrmaktý...
Sýnandý asýrlarca en derin acýlarla Ýnsanlýðýna ihanet etti canlar aldý defalarca Tek kýymetli kendi caný sandý aldandý Aldatýldý insan denilen þeytanlarca...
Yaþamak ne bir lütuf ne de bir kaderdir Kederdir aslýnda vicdan denilen boðaza dizilen ilmek Huzura yaþarken varabilmektir yastýða konulan baþta Yaþamak dediðin anlamýný bilmektir nefesin Esiri olmamaktýr asla þeytan denilen nefsin !
Çaðdaþ DURMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Çağdaş Durmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.