HİKMET

HÝKMET
Ýlahi emre ilk karþý çýkan Þeytandý
O da kendince aklýna, kibrine tapandý

Nefsine uydu da lanetli Ýblis oldu
Cihan onun peþinden gideceklerle doldu

Ebu Cehil duydu da sesi taþý yere çaldý
Oysa ki amenna demek ne kadar kolaydý

Musa’nýn elindeki zahirde asaydý
Ýlahi mucize ile ortadan ayýrdýðý deryaydý

Yusuf’u kardeþlerinin attýðý kuyu derindi
Çýkamaz dedikleri karanlýk gayet serindi

Lokman elbet esarette bir köleydi
Köleliðin saadetiyle zirvedeydi

Sýrrý layýk olamayandan saklarsýn
Sýrrý kendinden saklayana da þaþarsýn

O kusur bende yok diye ayýplama
Baþkasýnýn kusurlarýný gözünle ayýklama

Hakkýn gücünü anlamada ebabile baksana
Ebrehe’nin fillerini nasýl devirdi anlasana

Nefsini doyurmaya çalýþma zelil olursun
Yularýný kýs, azýðýný azalt âbad olursun

EYY cahil! Sözüne ayar ver uzatýp durma
Baþkasýna akýl verip kendin kudurma….

Sosyal Medyada Paylaşın: