ÖLÜM KURTULUÞTU BELKÝ Durmadan acý çekti, Þansý hiç gülmedi. Kendi için istemeden verdi, Hep verdi. Herkesi sanýyordu kendi, Güvendi. Karþýlýksýz sevdi. Son darbeyi, En çok sevdiðinden yedi, Yorgun ve yaþlý bedeni, Bir anda yýkýlýverdi. Derin bir ahhh! Çekti, Ölüm kurtuluþtu belki. Kapandý gözleri, Sustu dilleri, Bir ömür, Yaþandý ve bitti.
Sosyal Medyada Paylaşın:
afibo Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.