ANNEM

Çiçekler içinde asil duruþun
Cennetin yoluna akýþmýþ annem.
Sarý çiçekleri tutup sarýþýn
Sana öyle güzel yakýþmýþ annem.

Doðmadan önce nur vurmuþ yüzüne,
Cennetten rayiha girmiþ özüne,
Dünyaya gelince gözüm gözüne
Sen iþtiyakýyla bakýþmýþ annem.

Bazen öðüt için sohbete çektin,
Ruhumuza her dem iyilik ektin,
Ýçimizde sevgi mumunu yaktýn,
Sözlerin ince bir nakýþmýþ annem.

Yetiþiyorken biz çektin çok çile,
Evlatlarýn için oldun kul köle,
Yaþarken zorluklar döndüm sen hâle,
Þimdi bildim hayat yokuþmuþ annem.

Bazen sevinç bazen kederle doldum,
Zorda kaldýkça ben bir garip oldum,
Hayat yedi beni sarardým soldum,
Senden uzak cihan rüküþmüþ annem.

Ürmelîyem, anne kalbin gülüdür,
Evlada bakýþý cennet yoludur,
Seneler geçtikçe bildiðim budur:
Sana sevgim aþkla pekiþmiþ annem.

Ramazan AÐIRTAÞ (Âþýk Ümelî)
Sosyal Medyada Paylaşın: