Kuþlar uçarken mutlu olurmuþ. Ýnsanlarda sevince mutlu. Ne güzel. Bazen kuþ olup uçmak geliyor insanýn içinden. Özgürce ve huzurlu bir biçimde. Bulutlarýn arasýndan süzülüp, Yeryüzünde mutlu olan Ýnsanlarý izlemek isterdim. Özellikle, çocuklarý. Parklarda kaydýraktan kayan. Salýncaktan sallanan. Evinin önünde Seksek oynayan. Ýp atlayan Kýz çocuklarýný. Ve... Sokak aralarin da, topluca hýrsýz polis oynayan. Yada Mahalle arasýnda futbol oynayan erkek çocuklarýný. Çünkü onlar mahsum ve temiz. Evet! Görüyorum ve hissediyorum. Ne kadar mutlular. Gelecek kaygýsý yok. Ýçlerinde mutluluk ve heves var. Ya çocukluðuma dönmek istiyorum. Yada çocuk olmak. Yada kuþ olup uçmak geliyor içimden. Çünkü, her ikiside çok mutlular. Halime Demirel
Sosyal Medyada Paylaşın:
Halime Demirel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.