Bir gün öldüðümü duyacak olursan sana son sözüm, Sakýn üzülme sevgilim ben her gün ölüp diriliyorum, Geceleri þarkýlarda seherin tan vaktinde þiirlerde, Solmuþ bir resim eþliðinde alýþamadým mutluluðu aramaya...
Halimi gören dostlarým yakma kendini bir aþk için diyenlere, Bilemezler ki içimde yanan sevgi harýyla nasýl yandýðýmý, Dil lal diyemiyorum sen vefasýza ölümüne baðlandýðýmý, Hayatýn derbederliði ile seninle sürünmeye alýþtýðýmý...
Bana inat yüreðimin uðruna hayat devrelerini yaktýðýný, Periþanlýðýný bana miras býraktýðýný alýþýrým yokluðuna sandým, Zifiri karanlýklarla bir kadeh meyle sen kendimden geçtiðimi, Sevda vadisinde ismini haykýrarak can vermeye yeöinler ettiðimi...
Bir garip aþýk de adýma gel bu son vakit býrak gireyim yüreðine, Zalim felek belki ecel gelmeden yar eder seni bana sevgilim, Dindir baðrýmý acýtan yarayý gel sil gözlerimden akan yaþlarý, Alem ne bilsin sen derdimi her gün söz duymaya alýþamadým...
Kalmadý mecalim sevda daðýnda kar olup erimeye, Mecnun olup çölleri aþmaya elin mutluðunda seni aramaya, Sensiz gül solduran bülbülü aðlatan mevsimlere, Güneþsiz sabahlara merhaba demeye alýþamadým sevgilim...!