GÜL BAHÇEMİZ

GÜL BAHÇEMÝZ
Þiir ve Yorum: Ýsmail SAÐIR
........................SAÐIROZAN

GÜL BAHÇEMÝZ
Yýllar önce atýlmýþ tohumlarýmýz,
Gül bahçesine…
Boy sürdük, uzadýk
Kavuþtuk birbirimize.
Yaban eller uzandý goncamýza,
Burkuldu gönüllerimiz.
Koparmak istediler dalýmýzdan,
Yaþardý gözlerimiz.
Gün geldi acý çektik,
Mutlu olduk kimi zaman,
Yine de geldi ayrýlýk,
Býrakmadý bizde derman.
Direndik zamana, ayrýlýða
Ama olmadý!
Sonra,
Haberleþtik rüzgârlarla,
Dertleþtik anýlarýmýzla,
Hatýrladýkça mutlu olduk birbirimizi,
Gül bahçemizi.

Ey benim güzel goncam!
Ne oldu?
Hazan mý erdi yoksa?
Haber gelmez oldu senden.
Sitem mi etsem,
Küplere mi binsem? Diyorum bazen.
Ama siteme hakkým olmadýðýný düþünüyorum.
Lakin özlemiþim seni!
Görmek ister gözlerim, güzelliðini.
Bir dert olduðunu düþünürüm baþýnda.
Haberini beklerim doðan güneþten, esen yellerden
Her akþam gün batýþýnda…

Ey benim güzel goncam!
Biliyorsun…
Birbirimizle doðduk biz.
Vazgeçme, ebediyen sürsün sevgimiz.
Ayrýlýk aðlasýn býrak da halimize,
Ýnsafsýz zaman,
Zalimler aðlasýn derdimize.
Dayan! Dayan benim gül goncam!
Uzat ellerini ellerime,
Kavuþalým birbirimize.
Meydan okuyarak engellerimize,
Girelim gönül evimize.
Gel! Gel benim mutluluk dünyam!
Þair: Ýsmail SAÐIR
Sosyal Medyada Paylaşın: