Ne Zormuş Sen Olmak

Ne Zormuþ Sen Olmak




(Gözlerin okyanustu.
Gözlerim okyanusta bir damla)

Seni hep böyle hayal etmiþtim bir tanem.
Yüzünde mutluluðun izleri geziniyordu.
Sýcaklýðýný yüreðimin derinliklerinde yaþadým.
Gece yarýsýný beþ geçiyordu.
Ve sen uyuyordun.

Omuzlarýna öpücükler kondurdum,
Saçlarýný okþadým usul,usul.
Sonsuzluktun benim için.
Mutluluðun kitabýný yazýyordum
Kalem de sendin kaðýtta sen.
Ve karþýnda aciz bir beden.
Zavallý ben.

Asýrlardýr birbirini görmeyen,
Ýki sevgili gibiydik,
Sarmaþ dolaþ olurken.
Tenlerimizin kokusuydu,
Birbirini tamamlayan,
Ayný pýnarýn suyuyduk,
Yudum, yudum içilen.
Mutluyduk

Gözlerin okyanustu,
Gözlerim okyanusta bir damla.
Karýþtým sana. Etin oldum,
Kemiðin oldum. Sen oldum.
Aþýk oldum, þair oldum.
Seninle doðan günün,
Iþýklarý altýnda,
Güneþim oldun mabedim oldun.
Ezildim.Hiç oldum.
Yok oldum. Kayboldum.

(Ah Be VEDA’lým Ne Zormuþ Sen Olmak)

05-09-2005-Pazartesi
Tuðrul Ahmet PEKEL

Sosyal Medyada Paylaşın: