Mahsun bakýþlarýn beni öyle etkiliyor ki. Buðulu gözlerinde kayboluyorum. Öyle ki! Bana her bakýþýn da. Sana yeniden aþýk oluyorum. Bir gülüþünle ömrumü verdiðim sen. Ben seni deilice severken. Sen ise, beni ne kalbine alabildin. Ne hayatýna. Hiç bir zaman istediðin gibi olamadýðim için mi? Yada birþeyler yanliþ gittiði için mi? Etrafýnda ki olaylara, sustukça. Birikiyor içimde ki, kelimeler. Ve farkýnda olmadan çýðlýk çýðlýða büyüyor içimdeki sessizligim. Bir sabah o çok inandýðýn uðruna. Ömrünü feda edebileceðin hayallerin. Koca bir yalandan ibaret olduðunu fark ediyorsun. Ondan sonrasýný mý? Yazmaya gerek yok! Yok artýk! H.Demirel
Sosyal Medyada Paylaşın:
Halime Demirel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.