Yaþamak için doðmamýþtýk sanki Direnmekti tek amacýmýz Yedisinde kurusa da tenimiz Teneye oturmadan kuruyan baþak gibi Günebakan gibi ýþýða ayna tutardýk gün yanýðý yüzlerimizi
Yedisinde söðüt dalý gibi bükülse de bedenimiz Kafa tutardýk ulu çýnar gövdesi, dalýna Babucumuzdan fazlaca gýymet verirdik atýn nalýna Düþümüz yaz bahardý, tenimiz zemheri ayazý
Býyýðýmýz terlemeden ak düþerdi saçlarýmýza Aðýt yakmazdýk bakýp hallarýmýza Gün batýmý batar, her sabah yeniden doðardýk Ekmeði ekmeðe katýk eder dürerdik Gülüþlerimiz gýdasýydý bedenimizin
Ýbrahim ÞAHÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
sahince Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.