Ben sessizliðe de bürünürüm, sesimi de çýkartýrým. Hayatýmda, herkesin yaptýðý ayný ve hiç deðiþmeyenler gibi, kimseyi kimseye düþman etmedim. Zira öyle þey yapsa idim, korkakça, kimilerinin arkasýna sýðýnmak, nemayý kýlýbýkça çoðaltmak demek olurdu. Ben hiç kimseler yüzünden de tek tabanca deðilim. Bir þeyler yazýyorsam veya bir þeyler yazdýðým içinde baþarýya imza atýyor deðilim. Herkes bir zamanlar yarýþ içindeydi, beni ýrgalamaz. Hayat her þeyle serbestimizde idi, son yýllar ise hükümranlýklar söz konusu. Kimseye zorla bir þey beðendirmek zorunda deðilim. Kimseyle yan yana gelmek zorunda da deðilim. Kendimi beðenmiþ biri de deðilim. Kimseye her vakit bir þey hatýrlatmak zorunda da deðilim. Haylazlýk peþinde olanlar çoðu zaman büyüyememiþ oluyorlar. Ýþte o insanlar haylazlýkla deðil, saðlýkla büyümeli olmalýydýlar.
Kimselerin takdiri ve tebriðini beklemiyorum. Hiç beklemedim. Geçmiþte ne yazarsam yazayým, okuyanlarýn okuduklarý için kabahat iþledikleri (kendileri, kendilerinin) düþünüldüðünde, doðru olduklarý yerde olduklarýný sananlardýr. Yani kendilerini kandýranlardýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Devir Oynar Yerinden Bir Hayat MAKTA Yeşil Tahta # 4 Hep Sevildi Sonbahar Ay Parıltısı ... Selvi Fidan ... Bulut Değil