BANA ELVEDA
Kimse bana söylemedi ilk kez senden duyuyorum
Bu kýz neden kendi kendine gelen güvey oluyor diyordum
Bilseydim hiç aþkýna karþýlýk vermez duyarsýz kalýrmiydim
Elveda aþkýna layýk olmayan bana Elveda
Düðününe gelsemý gelmesemý çok düþüdüm senden sonra
Bir hançer saplandýn yüreðme gitti býraktý beni zorda
Keþke çekip vursaydýn’de ölseydim hemen orda
Elveda seni kaybeden vefasýz yüreðme Elveda
Düðününde Oturdum bir köþede seyrettim seni
Beyaz gelinlik içinde yaralý ceylanlarlar gibi
Herkes gülüp oynarken o kuskun darðýndý gibi
Elveda bakipta görmeyen gözlerime Elveda
Gizli gizli aðlayip gözyaþý döküyordu
Mirildanip beklide bana bedava ediyordu
Hangi yürek dayanýr böyle bir açý ya’mý diyordum ?
Elveda aþkýna layýk olmayan bana Elveda
Elini tutup mutluluklar diledým ona ömra boyunca
Boynunu bükerek titriyordu benden bunu duyunca
Her damla Gözyaþlarým’da sen varsýn deyince
Elveda sevenýn sevdasýný görmeyen bana Elveda
O gece üzüntü icinde neyi kaybettiðimi çok iyi anladim,
Yaðmur altýnda kilometrelerce yaya yürüdüm aðladim
Elveda karþýlýk bulamiyan sevdalara sevgiler e
bana Elvede
Yaþar yön Duetschland
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.