Linç
Linç
’Hangi ibadet göz yaþýna denk’
Sen yaþamak bilirmýsýn
Hani bir aðacýn dibine düþen
Kuru yapraklarý toplamak
Gökyüzü mavisini üstüne çekip
Yüreðini serip gönüllüce
Ayakkabýyý çýkarýp keyfle
Endiþesiz telaþsýz dertsiz
Ben ölümü satýn aldým
Ondan bu korkusuz yürüyüþ
Biliyorum çok taþlanacaðým
Benim linçim güzel olacak
Üç beþ kudurmuþ bedenimi parçalarken
Melekler kollarýmý kanatlayacak
El sürüp yaralarýma
Acý duymuyacaðým
Düyaya güzel bakanlar yýðýlacak
Garipler yoksullar dertliler ezilmiþler
En çokda haksýzlýða uðrayanlar
Gökkuþaðýndan atlayacaklar
Þu zengin kainatýn nimetlerini
Bölüþecekler daðýtacaklar kapý kapý
Süt koyacaklar kapý önlerine
Yýlanlarý da aç koymuyacaklar
Benim linçim güzel olacak
Linççiler gelip aðlaycak baþ ucumda
Davacý olmadýðýmý bilecekler
Benim davam yaþamaktý
Ölüm koynumuzda uyurken
Ölüm ne ki gülüm
yakamda kýrmýzý gül
cenneti dünyaya baðýþladým
Cennet bekleyenler ölümden korkar
Dünyayý cehenneme çevirdikleri için
Emelleri var amelleri yok
Coþkûnî
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.