ANNEM! BEN DAHA ÇOK KÜÇÜĞÜM. PARAM YOK KI. HEDİYE ALAYIM. EN IYISİ DEDİM SANA ŞIIR YAZAYIM.

Doðduðum da ilk senin yanýnda açtým gözerimi annem...
Senin kokunla uyandým, her sabah Annem! …
Senin o tatlý kadifemsi sesinle söylediðin ninnilerle, güvenle uyudum Annem!.
Aslýnda benim için.
En büyük aþk.
Sana duyduðum sevgi..
Çünkü, sen beni karþýlýksýz sevdin Annem!...
Hem de bir ömür boyu.
Annem!
Bana sezdirmeden, varýný yok ettin!.
Ne yapýp, edip.
Beni mutlu etmek için.
Yemedin!
Ýçmedin!
Binbir fedakarlýklarý katlandýn Annem!
Benim için bir bir duvarlarý aþtýn.
Önüme çýkan engelleri sen tek tek geçtin Annem!.
Her bir sorunun üstesinden sen geldin.
Dertlerimi hepten savdýn Annem!.
Ama, uyumadýn!.
Ama yemedin!.
Gururla!
Yeri geldi bir kartal oldun.
Bana güç verdin!.
Yeri geldi.
Sevgiyle bir kedi gibi beni sevdin, kokladin.
Huzur ve güven verdin!
Hiçbir þeyi dert etmedin!.
Hele konu ben olunca.
Hiçbir zaman beni yalnýz býrakmadýn.
Benim için savaþmaktan asla vazgeçmedin!
Ezdirmedin Annem!.
Üzülduðümde...
Benimle aðladýn.
Mutlu olduðumda...
Benimle bir çocuk gibi þen oldun Annem!.
Yeri geldi, benim ile çocuk oldun...
Benimle oynadýn.
Babamýn yokluðunu, bana asla hissettirmedin Annem!.
Hem Anne hem Baba oldun bana annem!.
Kâðýt ve kalem.
Benim için duygularýmýn en güzel tercümaný oldu Annem!.
Þuan biliyorsun daha çok küçüðüm Annem!.
Cebimde, sana bir hediye alacak param yok!
Ama, sana olan sevgim, o kadar çok ki...
Hem de hiç bir para ile satýn alýnmayacak kadar çok.
Onun için Annem!
Sana sevgimi, hissettiklerim duygularý, yazarak hediye etmek istedim.
Benim caným vefakar, cefakar Annem!.
Saatlerce yazsam!
Günlerce yazsam!
Aylarca, yýllarca yazsam!…
Senin fedakarlýklarýný...
Senin bana ve benim sana olan sevgimi...
Hele hele minnattarlýðýmý asla anlatamam Annem!.
Çünkü, buna ne zaman yeter...
Üstelik, yazýlan kaðýtlar biter..
Bilirim, senin gibi...
Her anne þiiri sever...
Hele bir de bu þiir yavrusu, kuzusu yazmýþsa...
Bilirim Annem!
Onu yaný baþýndan, bir an olsun ayýrmaz...
Her an okur ve gözlerini kapatýr, özlemle, hasretle koklar!.
Ben büyüdüðmde...
Askere gittiðimde...
Yuvadan uçtuðumda annem! Biliyorum asla býkmadan, yorulmadan büyük bir özlemle!
Hasretle!
Okursun Annem!
Dinçer Dayý
Sosyal Medyada Paylaşın: