Gamlý bir çaðýrýþa cevap için çýkýnca
Daðlarýn tepesinden denizlere bakýnca
Senin engin gönlünün ferahýna akýnca
Candan bezmiþ olana cânân sensin Efendim ---Müjgân
Hira daðý evindi, gönlün orda sevindi
Vahiy sana gelince sanki dünya devindi
Ýnsanlýðý kurtaran kutlu fermanlar indi
"Ümmet ümmet!" Diyerek yanan sensin Efendim----A..zade
Baþtakiler ne yapar diye diye dolaþtým
Mazlumlarýn ahýný alanlarla dalaþtým
Engel olmak isterken iþlerine bulaþtým
Garibi, fukarayý anan sensin Efendim ----Müjgân
"Bir elime Güneþ’i diðerine de Ay’ý
Verselerde terk etmem" Dedin sen bu davayý
Kutsal emanetlerde aldým ben bu havayý
Emanet deðerini sunan sensin efendim -----A..zade
Uzatýlan çiçekte kimsesiz kaldý gülüm
Gülün dikenlerinden kanlandý iki elim
Bu devirdeki kadar kimse görmedi zulüm
Dermansýz kalanlara derman sensin Efendim -----Müjgân
"Davet" in belde belde yer yüzünü sararken
Ýnsan, hayat, kâinat "Halik" ini ararken
Senin bir iþaretin gökte kamer yararken
Ümmetin üstündeki seyran sensin efendim ---A..zade
Kimsenin varlýðýna dikmedik gözümüzü
Ufak bir çýkar için satmadýk özümüzü
Ýncinmeyesin diye sakýndýk sözümüzü
Muhabbet makamýnda devran sensin Efendim ----Müjgân
A..zade bir garib kul kulluðun cefasýnda
Çevresinde insanlýk hayatýn sefasýnda
Vefa bulmak ne mümkün vefasiz vefasýnda
Yolunu kaybedene nur’an sensin efendim ----A..zade
Müjgân Akyüz Dündar/ A..zade (Çetin Kabak)